|
Amsterdam - Cairo. Deze reis begint op vrijdagavond 12 mei bij het aan boord stappen van het KLM vliegtuig dat zal vertrekken op weg naar Cairo. Aan boord vindt een eerste kennismaking met elkaar plaats van de 20 personen die de komende twee weken met Djoser Egypte zullen bezoeken. (De groep zou al snel blijken een van de leukste groepen van mijn Djoser-reizen te zijn en dat terwijl ik het altijd al goed getroffen heb.) Om ongeveer 3 uur in de nacht (inclusief een uur tijdverschil) landen we in Cairo. We krijgen dan ons visum, dat nog het meest lijkt op een postzegel en kunnen door de douane. De beveiliging valt erg mee. Op het vliegveld staat Arbel, onze uitstekende reisbegeleidster voor deze vakantie. Het is niet zo warm en Cairo lijkt nog niet zo druk. Het is dan ook midden in de nacht als we bij hotel Pharoah, waar we zullen overnachten tijdens ons verblijf in Cairo, aan komen. |
|||||
|
|||||
Cairo: Zoals onvermijdelijk op een eerste dag vindt eerst de kennismaking plaats met de groep en iedereen stelt zich voor. We zijn op stap met 6 mannen en maar liefst 14 vrouwen die bijna allemaal als controller of in de verzorging werken. Na een inleiding met veel tips door de reisleidster is er de mogelijkheid om met de groep het Egyptisch museum te bezoeken, wat iedereen doet. Het museum is zo groot dat je er alleen met een gids in slaagt een goede indruk van de vele schatten te krijgen. Met een man of tien nemen we een gids uit de vele die zich aanbieden voor het museum. Het blijkt een goede keus, want hij weet veel, spreekt heel goed Engels en heeft zelfs in het Rijksmuseum in Leiden gewerkt. Hij brengt ons langs alle hoogtepunten en geeft veel uitleg, waardoor het museum veel meer gaat spreken voor ons. Het Egyptisch museum bevat enkele van de bijzonderste antieke schatten van de wereld. Helaas moet bij het binnengaan van het museum de fotocamera worden ingeleverd, maar op de website van het Egyptisch museum staan foto's van een groot deel van de collectie. Het museum is chronologisch ingedeeld in het Oude en Middenrijk, het Nieuwe Rijk en de Late Tijd. De collectie is groot, enorm groot, en een bezoek zou dagen kunnen duren. Er zijn veel indrukwekkende overblijfselen uit het oude Egypte, maar het meest indrukwekkend is toch wel de beroemde collectie van 1700 voorwerpen die door Howard Carter in het graf van Toetanchamon werden gevonden. Het geeft een ongelooflijk gevoel voor het uitzonderlijk mooie dodenmasker van Toetanchamon te staan. Ook een aantal van de tomben zijn te zien en de gouden doodskist. Ook heel mooi zijn de mummies van koningen, maar ook van dieren. |
|||||
|
|||||
Na het bezoek aan het Egyptisch museum is het tijd voor de eerste Egyptische lunch met falafel. Deze wordt genomen op het buitenterras van het Hilton-hotel. Vervolgens vertrekken we met taxi's naar de Citadel van de Mohammed Ali's moskee. De taxi-rit blijkt een waanzinnig avontuur. Het verkeer in Cairo kent geen regels, is enorm druk en auto's raken elkaar net niet. Er wordt plotseling en continu van baan gewisseld en elk gaatje wordt benut. Het is met name fascinerend om voorin te zitten. (Na een paar dagen zullen we er overigens aan gewend zijn.). De meeste taxi's brengen ons vrij snel naar de citadel. Deze is van een afstand heel mooi, maar dichtbij en van binnen valt hij wat tegen. Bij mooi weer heeft men van de Citadel vandaan uitzicht op de piramiden van Giza, maar door het weinige zicht was nu niet meer te zien dan een paar vage driehoeken. Wel is de Sultan Hassan moskee te zien. 's Avonds eten we met de hele groep bij een leuk restaurant aan de oever van de Nijl met uitzicht op de ondergaande zon een mix van traditioneel Egyptisch eten: een mooi einde van onze eerste dag in Egypte. |
|||||
|
|||||
|
Memphis. Memphis was de eerste koninklijke stad van Egypte, maar daar is niet veel meer van te merken. Memphis, gebouwd door koning Menes, circa 3100 jaar v.C., was een belangrijk handelscentrum met een enorme tempel voor de god Ptah, maar deze tempel is al lang geleden vernietigd. Bij de opgravingen is nu een openluchtmuseum. Dit was onze eerste stop op deze zondag. In het openluchtmuseum ligt in een gebouw een groot kalkstenen beeld van de jonge Ramses II, dat vermoedelijk voor de tempel van Ptah heeft gestaan. Buiten staat een grote albasten sfinx met het gezicht van Amenhotep II. Verder liggen in de tuin beelden uit de oude stad Memphis en overblijfselen van de tempel. |
|||||
|
|||||
|
|||||
| Sakkara. Enkele kilometers van Memphis, op een woestijnplateau, ligt Sakkara. In dit gebied liggen graven van verschillende koningen en edelen uit het Oude Rijk. Deze "begraafplaats" was dan ook meer dan 3000 jaar in gebruik. Verschillende grafkamers zijn te bezoeken, waarbij nog bijzonder gave en schitterende decoraties en hieroglyfen te zien zijn. Bij sommige decoraties zijn zelfs de kleuren nog intact. De tekeningen werden gemaakt zodat wanneer de ziel van de koning zijn lichaam kwam bezoeken, hij aan de hand van de tekeningen zijn eten of gereedschappen te voorschijn kon roepen. De tekeningen geven dan ook een indruk van het dagelijkse leven van de oude Egyptenaren, zoals de dieren waarop gejaagd werd. We kregen een rondleiding door een van de mastaba's (grafkamers), namelijk de Mastaba van Ankh-Ma-Hor. Ook gingen we naar door een lage nauwe gang naar beneden in de piramide van Teti. De laatste twee foto's laten respectievelijk de Mastaba van Kagemni en de piramides van Userkaf en Djoser of Zoser zien. |
|||||
|
|||||
Het grootste graf in de necropolis van Sakkara is de trappiramide van Djoser. Deze werd gebouwd in opdracht van koning Djoser. Djoser is ook de naam van de reisorganisatie, waarmee deze reis werd gemaakt. Zij begonnen met reizen naar Egypte. De piramide werd gebouwd door de beroemde architect Imhotep. De piramide is begonnen als Mastaba. maar hier werden later een aantal mastaba's opgebouwd. De piramide van Djoser, die ooit bedekt was met glanzend witte kalksteen, is 62 meter hoog met een basis van 109 bij 125 meter. Het is de eerste stenen piramide die ooit gebouwd werd, maar ook het eerste grote stenen bouwwerk ter wereld. De piramide werd omgeven door een grafcomplex waarvan de toegangspoort is bewaard gebleven en gerestaureerd. Hier achter voert een zuilengalerij naar een groot plein en de piramide. De ingang op de foto is niet de originele ingang, maar een later gemaakte ingang. |
|||||
|
|||||
|
|||||
Giza of Al-Haram. De piramiden van Giza zijn de enige van de zeven wereldwonderen uit de Oudheid nog redelijk intact zijn. Het is één van beroemdste plekken ter wereld en dus ook een van de onbetwiste hoogtepunten van onze reis. In Gizeh zijn drie grote piramiden te vinden. Op de eerste vier foto's van links naar rechts de Grote Piramide van Chufu (Cheops), de piramide van Chafre (Chefren) en de piramide van Menkaure (Mykerinos). De piramide van Cheops is de oudste. Hij was oorspronkelijk, toen de buitenste glanzende laag er nog op zat, 147 meter hoog (nu 137 meter). Achter de piramide staan drie kleinere piramiden voor zijn vrouwen of zussen. De piramide van Chefren is redelijk lang onder het zand begraven gebleven. Op de top van de piramide van Chefren is nog iets te zien van de oorspronkelijke deklaag. Mykerinos was de opvolger van Chefren. De piramide van Mykerinos is de kleinste van de drie en markeert een beetje het einde van het piramidetijdperk. De graven waren te zichtbaar en werden te vaak geschonden. Onlangs was in een documentaire van National Geographic Channel nog te zien hoe op het plateau van Giza zich de steengroeven en een hele stad met graven voor de werkers aan de piramides bevinden en hoe nog in 2002 een geheime kamer werd ontdekt in de piramide van Chufu. |
|||||
|
|||||
| Uiteraard brachten we ruime tijd door bij de piramides. Twee van de piramides zijn van binnen te bezichtigen, waarbij men door een nauwe lange gang in de grafkamer komt. (Niet iets voor lange mensen.) Er zijn vijf bootnissen gevonden bij de Grote piramide. De boten waren bestemd voor Cheops wanneer hij zou terugkeren naar zijn lichaam. Een van de boten zoals in het zand gevonden, een zonneschip, is te bezichtigen in het zonneschip-museum. We bezochten dit bootmuseum op aanraden van onze gids en wandelden in en rond de piramides. Omdat hier zoveel toeristen komen, zijn hier ook heel veel souvenirverkopers en kamelendrijvers te vinden. Omdat het erg rustig is eind mei, kregen wij hun onverdeelde aandacht. Het blijkt erg lastig de opdringerige verkopers af te slaan, wat op zich natuurlijk weer een leuke belevenis. Ze praten ook Nederlands: "allemachtig prachtig", "kijken niet kopen" en de namen van verschillende voetballers. De kamelendrijvers willen met iedereen op de foto, al blijkt daar achteraf dan wel een prijskaartje aan te hangen. Ook de toeristenpolitie zit vaak in het complot. Een dagje piramiden is eigenlijk net een assertiviteitscursus! |
|||||
|
|||||
Voor de piramide van Chefren staat een groot beeld, de Sfinx. In het Arabisch Aboe al-Hoel, vader van de angst geheten. Het beeld heeft het lichaam van een leeuw, het gelaat van een mens en de baard van een koning. Volgens de overlevering is het gezicht gemaakt met dat van Chefren als voorbeeld. Hij was het in dat geval die dit beeld liet bouwen. Volgens sommige archeologen is de Sfinx echter veel ouder en gebouwd door een volk dat hier al 2600 jaar voor Chefren leefde. Hoe dan ook, de Sfinx is een van de markante gezichten van Egypte. Vanaf de restaurantjes voor de piramiden heeft men mooi zicht op de Sfinx en de piramiden. 's Avonds worden hier lichtshows gegeven waarbij de piramides verlicht worden. Dit zouden wij bijna twee weken later zien op onze laatste avond in Egypte. Voor deze dag besloten wij hier de dag met een drankje. |
|||||
|
|||||
Cairo. 's Avonds in het centrum van Cairo zijn we op enigszins on-Egyptische wijze bij het Hardrock-cafe gaan eten. Omdat dit een half uurtje lopen was, hadden wij hierbij nog een mooie gelegenheid om het leven van Cairo bij zonsondergang in ons op te nemen en zagen we veel dingen die je met de taxi niet zou zien. Zo was er het meisje dat bedelend met een roos heel aanhoudend lang achter ons aan bleef lopen. Ook was er de brug over de Nijl waar heel veel stelletjes zich (op kuise wijze) verzamelden om zich in elkaar te verdiepen en verliefd over de Nijl te staren. In één van de boeken van Joris Luyendijk over Egypte las ik dat de Egyptenaren dit de Liefdesbrug noemen en het was wel duidelijk waarom. |
|||||
|
|||||
Cairo-Aswan. Deze dag brachten we helemaal in de trein door: namelijk met de dagtrein van Cairo naar Aswan in 14 uur. Een lange reis met veel uitzicht onderweg, waardoor het ook mogelijk een betere indruk te krijgen van het gebied langs de Nijl tussen de grotere steden, waar de bevolking armer is en het contrast met het moderne westen veel groter is dan in de toeristische plaatsen. Reizend naar het zuiden zien we de woestijn steeds dichter bij de Nijl komen en de vruchtbare vlakten worden steeds kleiner. Een minpunt van de treinreis waren wel de toiletten, die niet helemaal schoon waren, wat jammer is als de "vloek van de farao" toeslaat en de voor toeristen in Egypte onvermijdelijke diaree juist op deze dag komt. 's Avonds om negen uur kwamen we gelukkig eindelijk aan in hotel Isis in Aswan. |
|||||
|
