Jordanië

Jordanië is een bijzonder fascinerend land. Dat komt enerzijds door zijn bijzondere natuur met als hoogtepunt Wadi Rum, anderzijds door zijn prachtige historische en culturele erfgoed met als hoogtepunten Petra en Jerash. Het koninkrijk Jordanië met zijn circa 5 miljoen inwoners ligt in Azië en heeft als hoofdstad Amman. Het land bestaat voor 90% uit woestijn en wordt begrensd door de Jordaan, Saoedi-Arabië, Syrië en Irak. Het gebied ten oosten van de Jordaan wat nu Jordanië is, is de locatie voor een aantal verhalen uit de bijbel. Het was de woonplaats van de vijanden van de Israëlieten, namelijk de Ammonieten, Moabieten en Edomieten, en men vindt hier ook de berg Nebo en het gebied rond de Dode Zee waar de steden Sodom en Gomorra lagen. In de geschiedenis van de beschaving speelde Jordanië nooit een hoofdrol zoals in Egypte in de Oudheid, maar het land was altijd wel een belangrijke corridor voor handel tussen volken en beschavingen. Diverse beschavingen lieten ook hun eigen herinneringen na: zijn bijzondere monumenten dankt Jordanië met name aan de Nabateeërs, die hun hoofdstad in Petra vestigden. Jerash herinnert aan de periode van groei in de tijd dat het gebied onderdeel was van het Romeinse rijk. Uit de tijd van de kruisvaarders dateert het kasteel in Kerak.

 

Jordanië heet sinds het in 1946 werd gesticht uit het emiraat Transjordanië officieel het Hasjemitisch Koninkrijk Jordanië. Dit is omdat het koninklijk huis afkomstig is uit de stam der Hasjemieten die afstammen van Hasjim ibn 'Abd al Manaf, de overgrootvader van Mohammed. Van 1952 tot zijn dood in 1999 regeerde koning Hussein Jordanië die wereldwijd werd gerespecteerd, onder meer vanwege zijn inspanningen voor vrede in het Midden Oosten.Op dit moment wordt het land geregeerd door zijn zoon Abdullah. Een besliste aanrader om meer te weten te komen over het leven in Jordanië, zijn geschiedenis en zijn cultuur is het boek "Koningin Noor van Jordanië, een leven in het teken van de vrede". Dit boek door koningin Noor, de echtgenoot van wijlen koning Hoessein, geeft niet alleen een goed beeld van Jordanië, maar geeft ook een waardevol ander perspectief aan onze vaak eenzijdige blik op de rol van Israël en de Verenigde Staten in het Midden Oosten. 

19 mei: Aqaba en Wadi Rum

Onze reis door Jordanië startte in Aqaba waar we over de Golf van Aqaba met de ferry uit Nuweiba aankwamen op 18 mei. Aqaba is de enige zeehaven van Jordanië en een levendige havenstad. Vanwege zijn ideale locatie lag Aqaba op de vroegere handelsroutes en wordt deze plaats al heel lang bewoond. Nog steeds is deze stad van groot belang voor Jordanië, zeker nu ook het toerisme hier steeds verder op komt. De toeristen komen voor het warme zeewater, maar vaak ook voor het duiken in de Golf van Aqaba die net als de rest van de Rode Zee een mooie onderwaterwereld kent. Aqaba grenst aan de stad Eilat in Israël (foto 4). In het gezellige Aqaba hadden wij wat tijd voor onszelf, totdat wij rond het middaguur van de 19e mei vertrokken naar Wadi Rum, waar wij begonnen met een heerlijke lunch verzorgd door Jordaanse bedoeïenen (foto 5).

Mooie rotsformaties en fijn zand van diverse kleuren zijn de ingrediënten van het mooiste natuurgebied van Jordanië: de woestijn van Wadi Rum. Erosie door de wind heeft hier het prachtige landschap gevormd. Alle reisgidsen weten te melden dat hier dat de beroemde film Lawrence of Arabia hier werd opgenomen. Deze film uit 1962 gaat over de Britse officier en archeoloog Lawrence tijdens de Arabische opstand in de Eerste Wereldoorlog  (Op YouTube zijn enkele geweldige beelden te zien). Met jeeps trokken we door de schitterende woestijn van Wadi Rum met zijn geweldige natuur. In de woestijn heeft de natuur een aantal rotsbruggen gevormd (foto 7,8,11). Opmerkelijk is dat in het zand van de Wadi Rum woestijn zelfs een enkele paddestoel groeit (foto 10). Wadi Rum werd al heel vroeg bewoond. Zo is in de woestijn stenen gereedschap gevonden en konden wij de overblijfselen zien van een intelligent systeem dat er voor zorgde dat water uit de rotsen werd opgevangen en bewaard in een put. Passerende nomaden en jagers hebben ook hun sporen als een soort van graffiti achter gelaten in de woestijn. In de rotsen zijn tekeningen van duizenden jaren oud (foto 14) te zien. Rond 6 uur ging de zon onder in de woestijn en rond deze tijd hadden we een mooie berg opgezocht om de effecten van het lage zonlicht en uiteindelijk de zonsondergang te bekijken. Nog onder de indruk hadden wij daarna ons diner bij de bedoeïenen om daarna te vertrekken naar Wadi Musa waar we aan het eind van de avond aankwamen.