Reisverslag Madagaskar: 4. Trekking in Isalo Nationaal Park

Dag 1 van de trekking door Isalo De geweldige tweedaagse trekking door het Isalo Nationaal Park was wat mij betreft het hoogtepunt van onze reis door Madagaskar. Met onze bus en vier gidsen vertrekken we vanaf ons motel in Ranohira naar de ingang van het Nationaal park. De weg er naar toe is niet erg goed en diverse keren moeten we een stukje lopen om de bus lichter te maken terwijl hij over een slecht stuk weg rijdt. Dat geeft ons wel de gelegenheid het schitterende landschap in ons op te nemen (foto 1-5). Het Isalo National Park is een prachtige combinatie van kalksteenrotsen, lange en diepe canyons, apart gevormde rotsen, droog weer en veel bijzondere planten- en dierensoorten. Het park is zo'n 81500 hectare groot en ligt op 800 tot 1200 meter hoogte. Het is een heel droog gebied waar in de zomer nauwelijks regen valt en het vrij warm kan worden: tijdens onze trekking lag de temperatuur boven de 35°C. Het was dan ook goed dat ons aangeraden was voor de eerste dag 3 grote flessen water (4.5 l) mee te nemen!

Voordat we aan de echte trekking beginnen gaan we naar de Canyon des Makis (Canyon des Singes). Bij de ingang van deze prachtige canyon zitten behalve wat ringstaartlemuren (foto 6), een groep Verreaux's-sifaka's. De Verreaux's sifaka is wit met een bruine kap en is de meest algemene van de negen soorten sifaka's. Ze leven in kleine groepen van twee tot twaalf dieren en leven voornamelijk in de bomen, op de grond komen ze wel, maar ze zijn dan vrij onhandig. Hun bestaan wordt helaas bedreigd. Hier in Isalo zijn ze goed te bewonderen en ik heb het geluk ze van vrij dichtbij te kunnen zien, zelfs een moeder met jong (foto 7-10). Het zijn echt heel mooie dieren!

Als we zijn uitgekeken bij de sifaka's lopen we verder de Canyon des Makis in. Het wordt behoorlijk klauteren over de rotsen, maar het is de moeite waard. We lopen langs en door de rivier, een waterval, diverse rotsbassins met poëtische namen als The King's Bath en The Queens Batch, palmen en prachtig ander groen (foto 12-14). De canyon loopt nog kilometers verder, maar wordt steeds lastiger en dus lopen we na een tijdje terug naar het begin, waar een gedeelte van de groep is achtergebleven. We gaan dan aan de echte trekking beginnen en we splitsen ons in 14 "bikkels" en 7 "smikkels". De bikkels zijn degenen die aan de warme en zware klim en de trekking beginnen, de smikkels zijn de zieken en zwakken die met een busje naar de overnachtingsplaats worden gebracht. Voor mij is de keuze heel simpel: met de bikkels begin ik aan de klim naar de top van het rotsmassief, waarbij we al heel snel een mooi uitzicht over de rode omgeving hebben (foto 15).

De klim naar boven is pittig maar goed te doen. Wat de klim (en de hele trekking) zwaar maakt is de hitte: er is geen schaduw en de zon brandt heel fel en dat bij een temperatuur die volgens de thermometer van één van mijn reisgenoten zal oplopen tot 38°C. Er gaat dus heel wat water het lichaam uit (en in). We worden beloond met steeds mooier uitzicht. Duidelijk is te zien waarom Madagaskar het rode eiland wordt genoemd: heel de omgeving bestaat uit rode aarde. Bovenop de rotsen vinden we een tamarinde-boom, waaronder we rusten en de lunch gebruiken (foto 19). Ondertussen loop ik even naar een uitzichtpunt dat nog een stukje hoger ligt: wat een fantastisch uitzicht en wat is het hier ontzettend mooi! De rotsen zijn prachtig gevormd door erosie en hebben allerlei kleuren veroorzaakt door de aanwezigheid van metalen als koper en ijzer. Met de prachtige achtergrond levert dat mooie plaatjes (foto 20-25).


Na de lunchstop lopen we verder. We zien diverse bloemen waaronder de bijzondere olifantsvoet-plant, een mooie gele bloem die groeit vanuit een bovengrondse reuzebol die wel wat weg heeft van de voet een olifant (foto 26, 27). De "voet" dient om water in op te slaan, zodat de plant beter bestand is tegen perioden van droogte. We zien ook een enkele cactus (foto 29). De wandeling gaat verder door de hoogvlakte met droge grasvlaktes, door ravijnen, nog meer prachtige rotsen en mooie uitzichten. We zien verschillende keren prachtig gekleurde krekels in de struikjes zitten (foto 31). Als deze vliegen blijken ze prachtige rode vleugels te hebben.

De wandelroute begint langzamerhand te dalen en daarbij is het pad soms best avontuurlijk als we langs de bergrand lopen en ver de diepte in kunnen kijken (foto 31,32). Langzamerhand begint het landschap te veranderen en steeds meer op het landschap te lijken zoals iedereen dat kent van de Grand Canyon in de VS en dat ik zelf in 2004 heb kunnen zien. Die typische structuur die veroorzaakt is door erosie door water en wind is ook hier te zien (foto's rechtsonder). Na nog een flinke afdaling komen we in groen en boomrijk gebied. Dit is een kloof uitgesloten door een riviertje. Bij de Cascade des Nymphes, een waterval die prachtig ligt in de rotsen en uitkomt in een mooie poel, stoppen we voor een kort bad in het werkelijk ijskoude water.

Vlakbij de waterval zit een paradijsvogel vliegen te vangen (foto linksonder). Steeds vliegt hij supersnel van zijn tak om met een cirkelvormige duik weer op die tak terug te komen. Na de waterval is het nog een half uurtje lopen naar de camping waar we zullen overnachten en waar de smikkels al op ons zitten te wachten. De tenten zijn door de dragers al opgezet. Die moeten wel dicht zijn, want bij de camping zit een groep ringstaartlemuren die op eten uit zijn (foto 37). De gidsen zullen 's avonds een lekkere maaltijd klaar maken en daarna zal het heel gezellig worden bij het kampvuur door de meegebrachte flessen bier en rum en door een lokaal bandje met danseressen.

Dag 2 van de trekking door Isalo Hoewel ik (volgens tentgenoot Leon) als een blok geslapen heb, ben ik al vroeg wakker en om vijf uur zitten we buiten de tent al wat te praten. Het ontbijt is pas om 7 uur, maar we zien al snel dat we niet de enigen zijn die vroeg wakker zijn. Al ruim voor het ontbijt is iedereen present bij het "restaurant" (foto 1). Ook een groep lemuren, dit keer de algemene bruine lemuur, is aanwezig (foto 2-4). Rond acht uur beginnen we aan de klim om weer uit de canyon te komen. We zijn met dezelfde groep "bikkels", nu aangevuld met Anneke en Fenny. Al direct komen we enkele paradijsvogels tegen, een paar andere vogels en diverse lemuren. De wandeling is lichter dan de eerste dag en nog steeds heel mooi, hoewel misschien iets minder spectaculair dan de vorige dag. Omdat het nog vroeg is, is het heerlijk wandelen.

De wandeling gaat eerst door een soort van groen canyon landschap (foto 6), maar als we hoger komen wordt het landschap weer gedomineerd door de mooi gevormde kalksteenrotsen (foto 7). We zien een aantal kameleons (foto 8), verschillende exemplaren van de prachtige kevers die we de vorige dag ook zagen (foto 9), de olifantsvoet en we komen diverse aloë-planten tegen. Ook zien we een aantal wandelende takken van zo'n 10-20 cm; het is echt ongelooflijk dat de gids die opmerkt, want ze vallen nauwelijks op. Kortom, een prachtige wandeling vol bijzondere natuur en de gids doet zijn best ons zoveel mogelijk te laten zien terwijl wij door de grasvlaktes lopen (foto 10)

We zullen een ruime pauze hebben bij de zogenaamde Piscine Naturelle. Zoals de naam al aangeeft is dit een natuurlijk zwembad en dat valt al op als we er nog hoog boven lopen (foto 13, 14). Het is een prachtige gelegen bassin tussen de rotsen met diepgroen water, omringd door palmen en ander groen, waarbij je heerlijk kunt douchen onder een waterval (foto 15-17). Bijna iedereen neemt hier dan ook een bad, want de kans om op zo'n schitterende lokatie te zwemmen krijg je niet veel, ook al is het water dan een beetje koud. Omdat we vroeg zijn, hebben we het bad de eerste tijd bijna voor ons alleen. Het schijnt hier echter vrij druk te kunnen worden met toeristen, omdat deze plaats erg populair is en je er via een andere route dan wij gevolgd hebben een stuk makkelijker kunt komen.

We hebben bij de Piscine Naturelle ongeveer twee uur om te zonnen en te zwemmen en dan maken we ons op voor de lunch. Die lunch wordt voor ons klaar gemaakt bij een soort van openlucht keuken op een mooie lokatie (foto 18). De lunch die door de gidsen wordt klaar gemaakt, met onder andere zeboe-saté, smaakt weer heel goed. Daarna lopen we nog ruim een uur over een soort van rotskam met prachtig uitzicht en eindigen uiteindelijk bij de uitgang van het park waar de bus ons komt ophalen. Terug bij het motel in Ranohira wordt het al gauw weer gezellig in de strandstoelen rondom het zwembad. Het waren twee heel mooie dagen!

< Vorige	Pagina: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7]	Volgende >
	Beginpagina Madagaskar