| REISVERSLAG VALENCIA 2019 Fotoverslag van een stedenreis naar Valencia, deel 4 |
vrijdagmiddag 7 juni 2019: Strand, Alboraya Ik vervolg mijn fietstocht richting de haven van Valencia. Bij de havenloods zijn de grote cruiseschepen te zien die dus ook Valencia aan doen. Bij de haven ligt ook het bekendste strand van Valencia, het Playa de las Arenas. Het is een opvallend lang en breed strand (tot 100 meter!) en hier vooraan is het ook redelijk druk al met zonaanbidders. Hier bij de haven begint ook een brede promenade met strand, fietspad, wandelpad, palmbomen en vooral restaurants die enkele kilometers doorloopt. Ik volg de promenade tot het einde bij Playa de la Patacona. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Vanaf het Patagona-strand fiets ik naar het dorpje Alboraya. Daarbij fiets ik langs de huerta, de moestuin van Valencia. Alboraya is een agrarisch stadje, met zo'n 24000 inwoners. Het heeft leuke smalle straatjes. Op een pleintje, het Plaza del Carmen, stop ik voor de lunch bij restaurant La Pepa. Ik spreek weinig Catalaans en de bediening spreekt niet veel Engels, maar is erg vriendelijk, dus we komen er wel uit. De lunch wordt pas na 2 uur geserveerd, maar ik mag alvast wat drinken en wat bestellen. Het dagmenu kost weinig en is erg goed. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Na de lunch fiets ik terug naar Valencia en bezoek de Jardines del Real, zoals de naam zegt de tuinen van een koninklijke paleis dat hier tot 1810 stond. Er is onder andere een rozentuin. Bij de Jardines del Real kom ik weer in de Jardines del Turia terecht en ik fiets deze helemaal uit tot het andere einde van het 9 kilometer lange Turia-park. Bij dit einde ligt het Parque de Cabecera. Dit is een groot park van 330000 m2 met veel water en groen, waar ik rondfiets. Er is ook een Bioparc (een dierentuin), dat ik echter niet bezoek. Voor ik weer het centrum van Valencia in ga, stop ik op een leuk terras om wat te rusten en te drinken (het is best warm namelijk). | ||||
 |
 |
 |
||
vrijdagmiddag 7 juni 2019: Iglesia de San Nicolas Pas als je op de fiets zit, merk je hoeveel straten in het centrum eenrichtingsverkeer zijn. Met een aantal keer afstappen kom ik toch bij de Iglesia de San Nicolas. Dit was eerst een klooster en is nu de bekendste kerk van de stad. Hij wordt wel de Sixtijnse Kapel van Valencia genoemd. De reden hiervoor zijn de vele indrukwekkende fresco's: meer dan 2000 m2, meer dan 2x de Sixtijnse kapel! De muurschilderingen gaan in deze kerk over het leven van de heilige Nicolaas van Bari aan de ene zijde en van Sint Petrus de martelaar aan de andere zijde, in voor elk 6 delen met een verschillende periode uit hun leven. Door middel van een audiotour breng ik een bezoek aan deze bijzondere barokke kerk. De fresco's zijn heel goed te zien en heel indrukwekkend. Daarna breng ik mijn fiets terug en keer om half zeven terug naar mijn hotel. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
zaterdagmorgen 8 juni 2019: Zijdemuseum, Palacio del Marques de Dos Aguas, Museo del Patriarca Ik heb nog een halve dag voor deze leuke stad. Precies op openingstijd ben ik om 10 uur bij het El Colegio del Arte Mayor de la Seda ofwel het zijdemuseum. Hier krijg ik een indruk van een deel van de geschiedenis van Valencia waarin zijde een belangrijke rol speelde. Het museum geeft een idee over de productie van zijde en de betekenis ervan voor Valencia en er vinden ook demonstraties plaats van de zijdeproductie. De bovenverdieping mag je alleen op met plastic beschermers op de schoenen: Hier vergaderde het zijdegilde in de Salon de la Fama met een fresco in het plafond en een heel bijzondere vloer met een mozaïek van Valenciaanse keramieken tegels. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Plaza Redonda betekent rond plein en het gaat hier dan ook om een rond plein ingeklemd tussen allerlei gebouwen en toegankelijk via vier smalle straten. Het plein wordt overal genoemd en dus ga ik er ook kijken, maar eigenlijk stelt het naar mijn idee niet zo veel voor. Het is wel leuk door de vele smalle straatjes van Valencia te dwalen in de omgeving van Plaza Redonda. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Naast zijde was keramiek een ander belangrijk product van Valencia. Het keramiekmuseum van Valencia is gevestigd in paleis van de Marques de Dos Aquas, die een grote voorliefde voor keramiek had. Het barokke gebouw komt uit de 15e eeuw en is zelf al de moeite van een bezoek waard, nog afgezien van de 12000 stukken keramiek die binnen te vinden zijn. De voorgevel is ook al een kunstwerk met enigszins overdadig albast. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Beneden in het Palacio del Marques de Dos Aguas staan een aantal pronkkoetsen, boven zijn verschillende woonvertrekken te zien. De vertrekken van het paleis zijn heel weelderig ingericht met veel pracht en praal. Er is ook een historische Valenciaanse keuken met wel heel veel keramiek. Overigens staat Valencia nog steeds bekend om zijn keramiek en zit daarom hier het nationale keramiekmuseum van Spanje. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Een ander museum ligt vlakbij en is het Museo del Patriarca, ooit opgericht door aartsbisschop Juan de Ribera voor het bewaren van het erfgoed van het Real Colegio Seminario del Corpus Christi. Het museum heeft een mooie verzameling kunst met onder andere werk van Caravaggio en El Greco, maar het gaat toch vooral om het gebouw. Dit was ooit een opleidingsinstituut voor priesters. Er is een klooster, een mooie bibliotheek en de kerk van Corpus Christi met mooie plafondschilderingen en wandkleden. In de kerk begint net een trouwerij dus ik kan maar heel even kijken. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Van het Museo del Patriarca loop ik terug naar het centrum bij het Plaza de la Reina en Plaza de la Virgen. Elke keer als ik de Basilica Virgen de los Desamparados wilde bekijken was er een dienst en wilde ik niet storen. Er is nu even geen dienst, al staat er hier ook een trouwerij te wachten. De Basiliek van de Maagd van de Verlatenen (de schutspatrones van de stad) werd gebouwd tussen 1652 en 1667. Hij heeft een opvallend blauwe koepel die aan de binnenzijde is voorzien van heel mooie fresco's uit 1701 van Antonia Palomino. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Na een voor Spaanse begrippen iets te vroege lunch in een Italiaans restaurant ga ik mijn bagage halen in mijn hotel en is het tijd om naar het vliegveld te reizen, waarbij ik nog een keer het Plaza del Ayuntamiento en het station passeer. Met de metro reis ik naar Valencia Airport waar vandaan om kwart over vijf mijn vlucht naar Schiphol zou moeten vertrekken. Het wordt iets later, maar om 9 uur land ik toch in Amsterdam. | ||||
 |
 |
 |
||
| < Vorige | Pagina: [1] [2] [3] [4] | |
| Beginpagina Valencia |