| REISVERSLAG AZOREN 2019 Verslag van een rondreis naar de Azoren, deel 4: São Miguel |
vrijdag 2 augustus 2019 Na drie dagen zit ons verblijf op São Jorge erop en we vliegen naar het laatste eiland van de reis, São Miguel. Om kwart over 11 vertrekt onze vlucht met SATA/Azores Airlines via een tussenstop op het eiland Graciosa naar de luchthaven van Ponta Delgada waar we om 1 uur landen. Ponta Delgada begon ooit in de 15e eeuw als klein vissersdorp, maar is nu de belangrijkste plaats op de Azoren en heeft zo'n 69000 inwoners. We worden met een bus naar ons hotel in het centrum gebracht waar we de bagage kunnen achterlaten. Daarna ga ik met Peter en René de stad in, om eerst te lunchen op een terras tegenover de kerk en om daarna de stad te verkennen. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
In het centrum bekijken we onder andere de kerk. Het centrum is helemaal wit versierd, want op zaterdag is er het "White Ocean"-feest in Ponta Delgada. Vanuit het centrum lopen we naar de Jardim do Palacio de Sant'Ana, de grote botanische tuin bij het paleis van de president van de Azoren. Met een omweg lopen we terug naar de kade van Ponta Delgada waar we een terras pakken. Ponta Delgada ligt aan de oceaan en heeft een lange brede kade met twee jachthavens, een terminal voor passagiersschepen en een fort. Het is mooi wandelen hier langs het water. Nadat we nog wat rond hebben gekeken voor souvenirs keren we rond 5 uur terug naar het hotel. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
zaterdag 3 augustus 2019 Om 9 uur vertrekken we met een bus om een deel van het eiland São Miguel te verkennen. De eerste stop is bij een keramiekfabriek in Lagoa, dat hadden we van mij mogen overslaan. Daarna rijden we naar Vila Franco do Campo, de vroegere hoofdstad van de Azoren. Even buiten Vila Franca bezoeken we de Ermida de Nossa Senhora de Paz, een bedevaartkerk uit de 18e eeuw. De oorspronkelijke kerk hier werd gebouwd vanwege een Marisverschijning in de 16e eeuw. De kerk ligt op een helling en is te bereiken met een lange trap met tegeltableaus (blauw-wit, soort azuleos) met scenes uit het leven van Maria. Boven aan de trap hebben we prachtig uitzicht over de omgeving van Vila Franca. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Na de kapel van Onze Vrouwe van de Vrede drinken we koffie in Vila Franca do Campo met een Queijada de Vila Franca do Campo, een lokaal gebakje dat volgens reisbegeleider Peter nergens lekkerder is dan hier. Daarna rijden we naar het Lagoa das Furnas, het meer van de ovens, en het grootste en beroemdste kratermeer van São Miguel. Furnas is de vulkanische hotspot van São Miguel, het dorpje is een gigantisch caldeira met heetwaterbronnen en fumaroles. Bij de oever van het kratermeer Lagoa das Furnas is de grond zo heet dat er ovenschotels bereid worden in kookpotten in de grond. We maken een wandeling langs het kratermeer vanaf de Capela de Nossa Senhora das Vitórias uit de 19e eeuw en lopen dan in ongeveer een uur het meer half rond tot we bij de kookpotten komen. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Om 12 uur worden de pannen uit de hete bodem omhoog gehaald en we zijn net op tijd. Voor de maaltijden worden grote pannen thuis gevuld met de ingrediënten voor de cozido, een eenpansgerecht van vlees en groente. De pannen mogen 4 uur sudderen en worden dan uit de bodem gehaald. We zien ook de pannen voor Tony's restaurant waar wij gaan eten uit de bodem komen. Het gebied rond de kookpannen is een thermisch gebied met een aantal kokendhete bronnen waar je uit moet kijken niet in de stinkende zwaveldampen terecht te komen. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Onze bus staat ons op te wachten bij de picknickplaats bij de heetwaterbronnen en brengt ons naar het dorp Furnas waar we een cozido-maaltijd kregen, stevige kost (worst, ander vlees, kool en aardappels) en met een zwavelluchtje, maar toch wel lekker. Na het eten lopen we naar het Parque Terra Nostra, een uitgestrekt groen park met een groot thermaal waterbassin, waarin je kunt zwemmen. Het water is geelbruin door aanwezigheid van roest. Een deel van de groep gaat hier zwemmen. Ik ga zelf met René het park met zijn uitbundige groen bekijken. Het park is heel mooi en heeft een jungleachtige sfeer. Het dateert van rond 1780 en bevat veel exoten, vooral bomen, en wordt als botanische tuin gezien. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Om ongeveer vier uur rijden we verder naar Caldeiras das Furnas, de tweede thermische locatie van Furnas. In dit parkje zijn in een klein gebied maar liefst 22 verschillende heetwaterbronnen met verschillende temperaturen en kleuren te zien, waaronder de Caldeira Grande van 99C. De bronnen zouden een helende werking hebben en de inwoners van Furnas weten van welk water je moet drinken voor een bepaalde kwaal. Ik had gelukkig niets nodig. Het hele gebied sist en stoomt en ruikt uiteraard naar de zwavel, fascinerend! | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Volgende stop is de Miradouro do Pico do Ferro. Hier hebben we een geweldig uitzicht over de grote caldeira van de Furnas-vulkaan met daarin het Lagoa dos Furnas en Furnas zelf. Heel mooi! Om half zes bezoeken we de theefabriek van Cha Gorreana. Dit is heel apart, want dit is enige theefabriek van Europa. Hij dateert al uit 1883. Rondom de theefabriek liggen de lichtgroene theevelden. We kunnen de theefabriek bekijken en uiteraard thee proeven. Vanaf de theefabriek rijden we terug naar Ponta Delgada waarbij we nog een keer stoppen bij een uitzichtspunt, de Miradouro de Santa Iria. Ook hier hebben we spectaculair uitzicht, nu op de kust van São Miguel. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Terug in Ponta Delgada blijkt de White Ocean party in volle gang. Alles is nu wit versierd, ook de straat zelf, iedereen gaat gekleed in witte kleding, overal is muziek en bier. Het is erg druk. Ik ga eerst een wit T-shirt kopen om mee te doen met de dresscode en ga daarna met Peter en René de stad in. Reserveringen waren niet meer mogelijk voor deze avond en alles zit vol, maar we vinden een terras aan de rand van het centrum waar we kunnen eten. Daarna storten we ons in het feest. Opvallend is dat alles heel rustig verloopt: geen opstootjes, geen afval op de grond en alles heel gemoedelijk. Wij gaan tegen 11 uur terug naar het hotel, maar sommige reisgenoten blijken tot diep in de nacht meegefeest te hebben. Slapen lukte trouwens toch niet met een poppodium vlakbij het hotel. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
| < Vorige | Pagina: [1] [2] [3] [4] [5] | |
| Beginpagina Azoren |