Vanochtend ga ik de Hofburg bezoeken, het paleiscomplex van waar uit ooit een van de machtigste families van Europa, de Habsburgers, hun enorme rijk bestuurde. Omdat de Hofburg op loopafstand van mijn hotel ligt, ga ik er te voet heen. Ik passeer daarbij het Museumsquartier. Dit is een modern museumcomplex met meer dan twintig musea en culturele instellingen. De collecties zijn niet helemaal mijn smaak en ik zal ze niet bezoeken deze reis. Dat geldt niet voor de twee musea op het Maria-Theresien-platz: Het Naturhistorisches Museum en het Kunsthistorisches Museum. Deze musea (die ik zondag wil bezoeken) zijn gevestigd twee prachtige gebouwen in neorenaissance stijl die elkaars spiegelbeeld zijn en staan en weerszijden van het Maria-Theresien-Platz. In het midden van het plein staat een monument voor keizerin Maria Theresia. Door de Heldentor kom ik tenslotte binnen het Hofburgcomplex. Al in 1275 werd op deze plaats een burcht gebouwd voor de Habsburgers. De huidige gebouwen werden van de 15e tot de 20e eeuw in perioden door de verschillende Habsburgse keizers toegevoegd, die elk hun eigen stempel wilden achter laten. Dit duurde tot aan de laatste keizer Franz Jozef die eind 19e eeuw de Neue Burg en de Michaelervleugel toevoegde. De Amalienburg met zijn mooie klokkentoren werd in 1875 gebouwd door keizer Maximiliaan.

Omdat de Hofburg pas vanaf negen uur van binnen te bezichtigen valt, heb ik nog wat tijd over om rond te lopen en de verschillende gebouwen te bekijken. Exact om negen uur gaat de kassa open en kan ik de Silberkammer, het Sissimuseum en de Kaiserappartements bezoeken, uiteraard met audiotour. Ook hier mag je behalve in het trappenhuis niets fotograveren. In de Silberkammer is de collectie hofzilver te zien en enorme hoeveelheden prachtig versierd porselein. Er is het reisservies te zien dat keizerin Elisabeth meenam naar haar tochtjes naar Korfu. Ook al is het dan "reisservies", het is nog steeds mooi en veel. In het Sissimuseum wordt het leven van keizerin Elisabeth (Sissi) getoond met onder andere de kroningsmantel waarmee zij koningin van Hongarije werd. Het museum laat zien dat er een te romantisch beeld bestaat van Sissi: zij was beeldschoon, maar vaak ongelukkig aan het hof en zij maakte haar man Franz Jozef het leven best lastig. Dat zelfde beeld komt bij mij naar voren bij mijn bezoek aan de Kaiserappartements: ze was uren met haar uiterlijk bezig in de fitness ruimte en beautysalon. In de Kaiserappartements zijn de verblijven te zien met de schatten van de Habsburgse dynastie en met name van Franz Jozef en Elisabeth: werkkamer, vergaderkamer, slaapkamer, eetzaal: alles prachtig gedecoreerd.

Naast de Hofburg werd in 1823 de Volksgarten geopend. Dit is een vrij strak park met ook enkele rozentuinen. In het midden staat de Theseustempel, maar deze staat helemaal in de steigers. (Naar mijn beleving staat zo ongeveer half monumentaal Wenen in de steigers!) Aan de Volksgarten staat ook het Parlament, het parlementsgebouw. De architect heeft zich laten inspireren door het oude Griekenland, waar de democratie vandaan komt. Nog meer symboliek is te vinden voor het Parlament waar een mooie fontein staat met Pallas Athene, godin van wijsheid en vrede. Bij het Rathaus en het Burgtheater, die net als het Parlament aan de Ringstrasse liggen, worden voorbereidingen getroffen voor een anti-Aids gala op zaterdagavond en dus is alles hier helaas afgezet. Ik loop daarom verder naar de Votivkirche.

Ook de Votivkirche met zijn mooie spitse torens staat weer gedeeltelijk in de steigers. Hoewel de kerk gotisch is, werd pas in 1856 met de bouw begonnen. De architect liet zich echter duidelijk heel erg inspireren door gotische kathedralen als de Stephansdom. De Votivkirche is rijk gedecoreerd en heeft veel kapellen gewijd aan Oostenrijkse oorlogshelden. Vanaf de Votivkirche loop ik via de Schottengasse en de Herrengasse terug in de richting van de Hofburg. Daarbij passeer ik de Schottenkirche, die in 1177 werd gesticht door benedictijnen. Omdat het inmiddels is begonnen te regenen, besluit ik het Haus der Musik te bezoeken. Dit is een interactief en modern museum over klank en muziek. De lagere verdiepingen vallen wat tegen, maar het Wiener Philharmoniker-museum en de derde verdieping die ingaat op de Weense componisten en hun werk is heel interessant. Na late lunch met een lekkere soep en pizza in een Italiaans restaurant, is het droog en dus vervolg ik mijn eerdere wandeling naar Schwartzenbergplatz en Schloss Belvedere.