16 en 17 september: Pretoria en Soweto: 

Op 16 september 2004 om 19:55u vertrokken 18 enthousiaste Djoser-reizigers met Lufthansa via Frankfurt per Boeing 747-400 op weg naar Johannesburg. Op Schiphol was er al de mogelijkheid om de meeste van de reisgenoten voor de komende drie weken te ontmoeten. Na een lange vlucht met niet al te veel slaap kwamen we in een heel warm Johannesburg aan. Ons geduld werd daar nog even op de proef gesteld, want bij de douane was er nogal wat oponthoud; er bleek de vorige avond een vliegtuig met goud en diamanten te zijn overvallen. Reisleider Laurens van Djoser en chauffeur Stoffel heetten ons welkom op het vliegveld en namen ons direct mee naar Hotel 224 in Pretoria. Veel tijd om bij te komen was er niet, want in de middag werden we al op excursie genomen naar het Voortrekker Monument en Museum. Dit monument symboliseert de vastberadenheid en moed van de Voortrekkers en is omgeven door een ring van wagens in steenrelief. Het museum herinnert aan de Grote trek van de boeren die vanuit de Kaap het land introkken. Na Monument Hill bezochten we het Hector Peterson Memorial in Soweto, gewijd aan het eerste kind dat omkwam bij de opstanden tegen de apartheid in 1976. Met name de bijbehorende expositie was heel indrukwekkend. Ook bezochten we het vroegere huis van Nelson en Winnie Mandela en maakten we met een lokale gids een wandeling in één van de wijken van Soweto. Al direct werden we ons zo op deze eerste dag al heel bewust van de grote extremen in rijkdom tussen de witte en zwarte bevolking en de gevolgen van de apartheid en dat maakte diepe indrukken.

18 september: Blyde rivier canyon

Deze zondag werd met in totaal 608 km onze eerste reisdag, maar ook onze eerste kennismaking met de verscheidenheid aan landschappen die Zuid-Afrika kent en waar de lente juist begonnen was. De reis bracht ons door plaatsjes als Middelburg, Pilgrims's Rest en Graskop. In het marktplaatsje Graskop hadden we lunch bij Harry's Pancakes: Hollandse pannenkoeken met Zuid-Afrikaanse bobotie! Het meest bijzonder aan deze reis was echter het Blyde rivier canyon natuurreservaat. De Blyde rivier canyon is een 26 km lange spectaculaire kloof (tot 800 meter diep) die door de Blyde rivier is uitgesleten. Drie stops maakten we hier. Allereerst was daar het uitzichtspunt met de naam God's Window. Helaas was dit "window" nogal beslagen (het was heiig) anders had het uitzicht hier heel bijzonder geweest. Op de parkeerplaats maakten we voor het eerst kennis met de verkoopkraampjes van de armeren onder de zwarte bevolking. Hiervan zouden we er nog heel veel zien. Bij onze volgende stop was een groepje jongeren aan het dansen. Bij deze stop is de Blyde Rivier Canyon op zijn mooist en zijn ook de Bourke's Luck Potholes te zien, gaten die door het water van de Treurrivier en de Blijde rivier in het gesteente zijn uitgeslepen. Bij een derde stop in de canyon hadden we uitzicht op de Three Rondavels, één van Zuid-Afrika's indrukwekkendste vergezichten. De naam van de uitgesleten rotsen verwijst naar de traditionele hutten, waar we later in de reis nog kennis mee zouden maken. Laat in de middag kwamen we aan in het kamp Timbavati, een reservaat behorend bij het Krugerpark, waar we in chaletten overnachtten.

19 september: Kruger Nationaal Park, Timbavati

Al om zes uur vertrokken we voor een "bushwalk". Hierbij wandelden we met een bewapende ranger in een wildpark waar de zogenaamde big five voorkomt. Van te voren waren we gewaarschuwd wat we moesten doen wanneer we oog in oog met een slang of een leeuw zouden komen te staan. Helaas of gelukkig, maar deze waarschuwing was niet nodig geweest, hoewel we wel heel verse leeuwensporen hebben gezien. Wel hebben we een hele mooie wandeling van circa 4 uur gemaakt dwars door de bush en uitleg gehad over de diverse bomen en struiken. We konden heel dichtbij een paar warthogs (= wrattenzwijn = vlakvark) konden  komen. Dankzij een droge sloot waren we bovendien in staat heel dicht bij een groep zebra's en impala's te komen. Dit was een hele mooie belevenis. In de middag bezochten we het Wildlife Centre in Hoedspruit, een fok- en onderzoekcentrum voor met name cheetah's (jagdluiperd) en wilde honden, maar waar ook diverse andere dieren te zien waren. Aan het eind van de middag vertrokken we naar een fokcentrum van het White Lion project waar de zeldzame witte leeuwen gefokt en voor uitsterven behoed worden. Daarna was het tijd voor een night drive. Dit was een tocht met een landrover door het park, waarbij we met grote schijnwerpers op zoek gingen naar wild. We hebben hierbij onder andere buffels, neushoorns en impala's van dichtbij gezien. In Zuid-Afrika komen twee soorten neushoorns voor: de witte of breedlipneushoorn en de zeldzamere zwarte of puntlipneushoorn. Een impala is de grootste van de gazellen, kan 3 meter hoog en 9 meter ver springen en kan snelheden tot maar liefst 96 km/u bereiken. Omdat impala's door de grote aantallen een makkelijke buit zijn voor roofdieren en een zwarte M op het achterwerk hebben, worden de dieren de dieren ook wel het "fastfood" van de bush genoemd. Na deze nachtelijke game drive was het tijd voor onze eerste braai in Timbavati Camp.

20 september: Kruger Nationaal Park,  Pretoriuskop

Alweer vroeg in de ochtend (6 uur!) vertrokken we voor een volle dag game drive door het Krugerpark. Het wereldberoemde Kruger National Park is een beschermd gebied van enorme afmetingen, zo groot als een klein land, waar duizenden dieren vrij leven. Helaas was het wat kouder geworden en waaide er een wat ijzige wind door de landrovers, wat voor sommige reisgenoten aanleiding was zich te vermommen als eskimo's. We hebben niet de hele big five gezien, maar deze dag was meer dan de moeite waard. Wat we wel gezien hebben: Afrikaanse olifanten, giraffen (Afrikaans: kameelperd), witte neushoorns, hyena's, koedoe's, gnoe's (Afrikaans: wildebees), nyala's, klipspringers, warthogs, zebra's, bavianen, de secretarisvogel, gieren, arenden en veel andere vogels. Ook zagen we een verdwaalde baobab-boom en veel natuur. O ja, en impala's zagen we ook, duizenden, waaronder een impala die zojuist was gedood door vermoedelijk een cheetah (jachtluipaard). Omdat dieren nu eenmaal niet poseren was het helaas niet altijd mogelijk goede foto's te maken. Verder is een verrekijker eigenlijk onmisbaar. Dat het mogelijk is ongelooflijk spectaculaire dingen te zien, bewijst het razend populaire filmpje op YouTube "Battle at Kruger". Zoveel geluk als die mensen hadden wij niet, maar toch heb ik heel erg genoten. Voor de lunch stopten we in het plaatsje Skukuza en laat in de middag arriveerden we in kamp Pretoriuskop. Van hieruit hebben we nog een korte night drive gemaakt, waarbij we onder andere een aantal olifanten tegen kwamen, en daarna een bushbraai op een rots midden in het park en slechts omgeven door een aantal bewapende wachten. Alleen de omgeving al, met de nachtelijke geluiden van olifanten en leeuwen, maakte dit diner heel bijzonder! Terug in het kamp werd de avond in stijl afgesloten met een drankje bij het zelfgestookte kampvuur.