21 september: Kruger Nationaal Park

Vandaag vertrokken we uit Pretoriuskop voor een game drive door het Krugerpark op weg naar onze volgende bestemming in het koninkrijk Swaziland. Dit keer was het weer prachtig en zag alles er weer veel mooier uit. De uitzichten tijdens deze reis waren heel bijzonder: Dit mooie land heeft zo veel prachtige natuur! De weg vanuit het Krugerpark naar Mbabane, de hoofdstad van Swaziland, voert langs de bergen van Mozambique en door de prachtige landschappen van Swaziland. Voor de grens maakten we een lunchstop in het plaatsje Malelane. De grensovergang naar Swaziland bij Jeppe's Reef/Matsamo vormde een ceremonie apart. Eerst kregen we een uitreisstempel van een enigszins verveelde beambte, vervolgens moesten we door niemandsland naar de grens van Swaziland lopen, waar een andere zich belangrijk voelende beambte ons een inreisstempel gaf. Swaziland ligt op de bergen tussen het Krugerpark, Mozambique en KwaZuluNatal en is een absolute monarchie onder koning Mswati III. De circa 800.000 mensen leven voornamelijk van het verbouwen van suikerriet. Het land is een duidelijke combinatie van westerse cultuur en oude tradities. De sfeer in Swaziland is heel anders dan in Zuid-Afrika: de mensen zijn veel vriendelijker en erg trots op hun koning en koninkrijk. Dit was ook al duidelijk te merken bij het personeel in het kamp in het Mlilwane Wildlife Sanctuary waar we in ontzettend leuke hutjes twee dagen zouden overnachten.

22 september: Swaziland, Mlilwana

Deze ochtend maakten we met een gids een wandeling in de omgeving. De gids was zonder wapen, want grote roofdieren komen in Swaziland niet voor. We werden wel gewaarschuwd minstens 1.5 meter uit de buurt te blijven van het water vanwege krokodillen en nooit tussen een nijlpaard en het water te komen, omdat dit verkeerd zou kunnen aflopen. Nijlpaarden liggen overdag in ondiepe poelen en voelen zich alleen daar veilig. Het zijn rustige planteneters, maar toch verantwoordelijk voor het merendeel van de doden door het wild: Wanneer je tussen hen en de weg naar het water komt, is hun veiligheid in gevaar en kunnen ze een mens doden door deze gewoon in tweeën te bijten. De krokodillen in Zuid-Afrika zijn nijlkrokodillen en kunnen zo'n 5 meter lang worden. Nijlkrokodillen kunnen met een snelheid van 60 km/u circa 1.5 meter uit het water springen om een prooi te vangen. Op land kunnen zij zo'n 30 km/u halen!

De wandeling was heel mooi, omdat we nu lopend dichtbij een aantal dieren konden komen, die we eerst alleen uit de jeeps zagen. In de middag was het tijd voor relaxen, bijvoorbeeld bij het zwembad. In de avond werd een warthog gebraden en opgegeten, met behalve onze groep ook een groep van Summum en de ANWB. (Helaas voor beide andere groepen had onze Djoser groep het grootste deel van de wijn- en biervoorraad al opgedronken!). Het kamppersoneel gaf na de braai een optreden en de avond (en nacht) werd afgesloten bij de inmiddels traditionele gezelligheid van het kampvuur.

23 september: St. Lucia Wetlands

De bus ging nu verder richting de oceaankust naar KwaZulu-Natal. We verlieten Swaziland weer en kwamen aan het begin van de middag we aan in het unieke Greater St. Lucia Wetland Park. Dit is één van de drie belangrijkste moerasgebieden van heel Afrika gelegen rond het 40 km lange meer Lake St. Lucia en is een bijzondere combinatie van verschillende ecosystemen met meer dan 450 vogelsoorten, waaronder diverse soorten reigers, visarenden, pelikanen  en ijsvogels. Het stadje St.Lucia in het zuiden van dit park, waar we overnachtten, is meer een plaatsje voor de rijkere Zuid-Afrikanen met een wat conventionele bevolking. Hier vandaan vertrokken we om vier uur voor een boottocht door de wetlands. Met de boot kwamen we dicht bij een aantal nijlpaarden en krokodillen en zagen we in de mangrove vogels als reigers, visarenden en wevervogels, opvallende gele vogeltjes die hangende nesten maken in het riet. Overigens is Zuid-Afrika een vogelland bij uitstek: er komen maar liefst 870 vogelsoorten voor. Het diner werd gebruikt in een visrestaurant tegenover ons hotel. Daar was ook een bar, waar we echter snel verdwenen waren, omdat de sfeer hier nogal fout was en iets weg had van extreem rechts, zodat de avond bij het hotel werd voortgezet met wat gekochte flessen wijn uit de slijterij aan de overkant.

24 september: Hluhluwe/Umfolozi Game Reserve

Wie dieren in het wild wil zien, moet vroeg opstaan en dus vertrok een gedeelte van de groep al om zes uur om dan hopelijk nu toch die leeuw te zien. Dat is niet gelukt, maar het was wel een heel mooie dag. Het Hluhluwe-Umfolozi Nationaal Park is het oudste wildreservaat van Afrika en bestaat uit bos, savanne en grasland. Het park heeft de grootste concentratie witte en zwarte neushoorns, naast alle andere grote en kleine diersoorten. Dit bijzonder mooie park is eigenlijk veel mooier en groener dan het Krugerpark en we hebben hier ook veel gezien zoals drinkende giraffen, zebra's, witte en zwarte neushoorns, kuddes buffels en veel meer. Heel duidelijk werd ook wat een ravage olifanten kunnen achter laten. Heel bijzonder was de lunch vanuit een schuilplaats bij een drinkplaats waar onder andere zebra's, koedoe's en warthogs kwamen drinken. Die laatste namen bovendien een uitgebreid bad. Hier lagen ook wat schildpadden te zonnen. Dit was echt de meest indrukwekkende lunch van de vakantie. Pas om vier uur waren we terug van de game drive. In de avond was het weer tijd voor een uitgebreide braai waar vanwege de verjaardag van één van de huis- en reisgenoten nog heel lang werd nagetafeld en een groot aantal lege flessen als getuige achterbleef.

25 en 26 september: Royal Natal Nationaal Park, Drakensbergen

Alweer een reisdag: van St. Lucia naar vakantiepark Drakensville midden in de Drakensbergen in het Royal Natal Nationaal Park. We maakten een tussenstop voor de lunch bij de Howick Falls in de Mgeni rivier. Deze watervallen zijn met 96 meter even hoog als de Victoria watervallen. Halverwege de dag verslechterde het weer en na aankomst bij onze huisjes barstte een enorme zwaar onweer los met buien harder dan we ooit in Nederland hadden gezien. Gelukkig ging het in de avond waaien met als gevolg prachtig weer de volgende dag. Die dag maakten we een mooie wandeling in de Drakensbergen. De Drakensbergen is een randmassief van 200 km van 3000 meter hoge bergen, spectaculaire steile kliffen, diepe valleien een veel water(vallen). Er zijn enorm veel mogelijkheden om te wandelen. We wandelden hier naar een waterval, verspreid over twee groepen, waarbij ikzelf  voor de zwaarste wandeling koos, die we als groep ver binnen de tijd die daarvoor stond gedaan hebben. Het landschap hier was prachtig en dus ook de wandeling. In de middag werd het weer minder en bleek er niet zoveel te doen, zodat het verschijnsel "huiskamerkroeg" werd geïntroduceerd. Om het af te leren werd in de avond nog één keer een braai georganiseerd.