Reisverslag La Palma - 3. Camino Real de las Puertos, Caldera de Taburiente

REISVERSLAG LA PALMA 2022

Verslag van een wandelreis op La Palma, deel 3

Woensdag 9 november 2022: Ermita de la Virgen del Pino Vandaag gaan we beide kanten van La Palma zien: we beklimmen de Cumbre Neuva om aan de andere kant weer af te dalen. De bus zet ons af bij Ermita de la Virgen del Pino, de Hermitage van de maagd van de pijnboom. Hier staat een kapel uit 1930 naast een grote dennenboom waarin de Maagd Maria zou zijn verschenen. De pijnboom (den) zelf zou de oudste den van de Canarische eilanden zijn en is 600-800 jaar oud. Bij de Ermita de la Virgen del Pino begint onze wandeling door eeuwenoude bossen van Canarische dennen aan de oostkant naar de bergrug van de Cumbre Vieja. We volgen daarbij de oude verbindingsweg van El Paso naar Santa Cruz aan de andere kant van het eiland, de Camino Real de las Puertos. Het is een vrij steile klim, maar bij elke nieuwe slinger worden we beloond met nog mooier uitzicht.

Als we op de kam van de Cumbre Vieja aankomen, de Reventonpas op 1416 meter hoogte, komen we in de wolken terecht die hier aan de westkant vaak blijven hangen. Van de kam dalen we via mistige loofboombossen af naar beneden in de richting van San Pedro en Santa Cruz. Het is een flinke lange afdaling waarin we dalen tot zeeniveau. Een groot deel van de groep stopt eerder bij San Pedro en neemt daar de lokale bus, maar met een klein deel van de groep loop ik tot aan Santa Cruz, de hoofdstad van het eiland (al wonen er slechts iets van 15700 inwoners), liggend aan de Atlantische Oceaan. We hebben dan nog wat tijd om daar wat te drinken en het historische centrum van de stad te bekijken en gaan daarna met de lijnbus terug naar Los Llanos de Aridane. Het is al kwart voor zeven als we bij het hotel aankomen.

Donderdag 10 november 2022: Caldera de Taburiente Op deze laatste wandeldag staat een geweldige wandeling op het programma, een flinke wandeling door Nationaal Park Caldera de Taburiente. De enorme erosiekrater, de grootste erosiekrater ter wereld met een doorsnede van wel 10 kilometer, is sinds 1954 een nationaal park. De wanden van de krater zijn op sommige plaatsen wel 2000 meter hoog, zoals bij Pico Bejanado waar wij eerder wandelden. De caldeira loopt uit in zee langs de kloof Barranco de Las Angustias. Dit is de enige plaats waar de kraterrand onderbroken is en waardoor de Rio Taburiente naar zee stroomt. De caldera werd gevormd toen de vulkaan die hier stond volledig werd omhoog geworpen en de lege ruimte in het midden van de vulkaan instortte. Water voerde de brokstukken uit de krater verder af via de Barranco de las Angustias. Bij de Barranco de las Angustias zullen wij vandaag eindigen, maar dan zijn we wel ruim zes uur verder.

Om 9 uur worden we opgehaald en twee taxibusjes worden we naar de Mirador de los Brecitos gebracht, waar we door een raaf worden welkom geheten di hier volgens Bert al jaren zit en niet bang van mensen is. Van Los Brecitos volgen we een smal pad langs de kraterrand omlaag in de enorme Caldera de Taburiente. (Wij doen helaas de korte versie, het is mogelijk nog hoger te beginnen dan bij Los Brecitos.) We wandelen eigenlijk in een cirkel omlaag langs en over de helling van de kraterrand naar het hart van de krater. Dat moet wel zo want de kraterwanden zijn soms bijna loodrecht. Het is warm en prachtig weer met een strakblauwe lucht dus we hebben tijdens de afdaling prachtige uitzichten op de enorme rotsen van de kraterrand. Ook het bos is prachtig hier, vooral veel naaldbos. Dit is echt een prachtige wandeling!


We komen beneden na ruim twee uur uit bij een bezoekerscentrum met uitleg over de flora en fauna in de krater en een maquette van de krater, zodat we een nog betere indruk krijgen. Daarna zien we het riviertje Rio Taburiente waar we lunchen aan de oever en daarna de rivier oversteken. We zullen de Rio Taburiente nu volgen en ook nog enkele keren oversteken. Het laatste deel lopen we vooral door de kloof waardoor de Rio Taburiente stroomt. Het water staat laag en we lopen delen ook door de rivierbedding met aan beide zijden hoge muren. In de kloof bevindt zich ook een watervalletje: de Cascada de Los Colores. De naam komt van de diverse kleuren die de waterval krijgt. Ook de omgeving van de waterval is echt heel mooi met rotswanden die loodrecht omhoog gaan.


Aan het einde van de wandeling staan de taxibusjes op ons te wachten. Na een korte rit die veel korter is dan de heenreis met de taxi met al zijn slingers in de weg, komen we om ongeveer 4 uur aan bij ons hotel. We gaan nog wat drinken en in de avond hebben we ons afscheidsdiner bij Restaurante La Colonial 25 in Los Llanos. Het is gezellig en het eten is lekker en we kijken terug op een heel mooie wandelreis. Voor mijzelf de mooiste wandelreis tot nu toe!

Vrijdag 11 november 2022: Terug naar Nederland

We staan vroeg op en hebben nog in het donker ons ontbijt, want ons vliegtuig zou om 9:45u vertrekken vanaf Santa Cruz de la Palma, wat nog een uurtje rijden is met de bus. Helaas blijkt de heenvlucht van Transavia naar Santa Cruz problemen te hebben gehad en moest het vliegtuig terugkeren naar Schiphol. Het wordt een iets langere vakantie dus! De bus naar Santa Cruz kan niet later komen, dus dat betekent wachten op de luchthaven van Santa Cruz. Het valt gelukkig mee en om 13u kunnen we toch vertrekken. Aan het begin van de avond landen we op Schiphol.

< Vorige	Pagina: [1] [2] [3]	Volgende >
	Beginpagina La Palma